เย็นวันหนึ่งได้มีเวลาพูดคุยกับลูกๆ พิมและพอล และเพื่อนๆของเขาที่โตมาด้วยกัน คุยไปคุยมาก็คุยถึงหัวข้อเรื่องพ่อ แรกๆก็พบว่ามีเด็กจำนวนนึงที่เรารู็จักและอาจจะใช้คำว่าพวกเขาไม่มีพ่ออยู่ด้วยกันในบ้าน แต่ขณะพูดคุยต่อ เราก็เปลี่ยนเป็นว่าพวกเขาถูกพ่อทิ้ง เพราะในเด็กหลายๆคนนั้น ตอนแรกๆพ่อก็ให้เหตุผลต่างๆเช่น พ่อต้องไปหาเงิน พ่อมีบัญหากับแม่หรือภรรยาเขา ปู่กับย่าต้องการพ่อให้ไปดูแล หรือ พ่อบางคนก็ไปโดยไม่ได้ให้เหตุผลใดๆ แต่จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม พวกเราในวงสนทนานั้นใด้สังเกตว่า แทบจะไม่มีพ่อคนไหนเลยที่จะพยายามติดต่อเพื่อใช้เวลากับลูก
บางคนแปลกมาก แรกๆบอกว่าต้องไปหาเงินให้ลูก แต่ก็ไม่ได้ส่งเงินให้ลูก ก็อาจจะยังหาไม่ใด้ (สมัยก่อนมีแต่ได้ยินว่าพ่อยอม อ
ดเพื่อลูกได้กิน สมัยนี้คงเปลี่ยนไป) แต่บางคนยังใช้ชีวิตอย่างสบาย ขนาดถ้าได้แบ่งบางส่วนมาให้ลูกบ้าง ลูกก็คงไม่ต้องอยู่อย่างลำบาก แต่ก็ไม่ได้แบ่ง เราจึงเปลี่ยนเป็น
'พ่อทิ้ง'
หากเรามารู้สึกหรือคิดแทนเด็กที่เป็นลูกว่า จริงๆแล้วเขาต้องการ
อะไรกันแน่ เด็กคนนึงไม่รู้หรอกว่ารวยหรือจ
นสำคัญแค่ไหนสำหรับเขา พ่อกับแม่มีปัญหากันก็คงยากที่ลูกจะเข้าใจว่าแล้วทำไมพ่อต้องหา
ยไปจากเขาด้วย
การที่คนสำคัญมากๆคนนึงอยู่ดีๆห
ายไป จะมีใครมาเล่นกับลูกด้วยเหมือนพ่อ ใครจะเข้าใจเสียงหัวเราะของลูกเ
หมือนพ่อ ใครจะปลอบใจในเวลาลูกเจ็บได้ดีเ
ท่าพ่อ ใครจะทำให้ความสุขของลูกเต็มอิ่
มใด้เท่าพ่อ โดยเฉพาะในเวลาที่เขาอยากแป่งบั
นความสำเร็จ เช่น ก้าวแรกของเขา คำแรกของเขา การขึ้นชั้นเรียนใหม่ของเขา ใครจะให้ความภูมิใจกับลูกได้เท่
าพ่อ ไม่มีใคร
การเป็นพ่อนั้นเป็นอะไรที่พิเศษ
มาก คนๆหนึ่งเมื่อใด้เป็นพ่อ ก็เหมือนกับเป็นตัวแทนของพระเจ้
าให้กับชีวิตๆหนึ่ง สิ่งที่ลูกต้องการก็คือพ่อที่รั
กเขาและอยู่กับเขาเสมอ....
ขอให้กำลังใจกับเด็กๆหรือใครก็ต
ามที่ถูกพ่อทิ้งว่า มีข่าวดี คือ เพราะพระคริสต์ได้ตายบนกางเขนแล้วเป็นขึ้นมา เราทุกคนที่เชื่อก็เป็นลูก ส่วนคนที่เป็นพ่อ ขออวยพรที่คุณจะเข้าใจและมีประส
บการณ์ที่ถูกรักจากพระเจ้าที่เป็นพ่อ และขอเป็นกำลังใจที่จะกล้ารักแล
ะแสดงออกกับลูกของคุณ
.jpg)
.jpg)
