: กลัว! .. พระเจ้า

ปฐมกาล 2:17 "....แต่เจ้าต้องไม่กินผลจากต้นแห่งการรู้ดีรู้ชั่ว เพราะถ้าเจ้ากินผลของมันเมื่อใด เจ้าจะตายแน่นอน"  

การล้มลงของมนุษย์ได้นำสิ่งต่างๆเข้ามาในทุกส่วนของมนุษย์ ซึ่งล้วนเป็นผลจากการครอบครองของมาร การนำตัวเองออกจากพระเจ้าเข้าสู่การพึ่งพาตนเอง หรือที่เราเรียกว่าศาสนา และเป็นผลของความบาปด้วย นอกเหนือจากผลกระทบต่อมนุษย์โดยตรง สิ่งเหล่านี้ได้กระทบอะไรอีกมั้ยในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับพระเจ้า สิ่งแรกที่เราต้องตระหนักก็คือ สิ่งที่มนุษย์ทำไปนั้นไม่ได้เปลี่ยนพระเจ้าเลย พระเจ้ายังเป็นพระเจ้าเดิม คือพระเจ้าที่เต็มไปด้วยความรักและพระคุณ แต่สิ่งสำคัญที่เปลี่ยนไปคือความเข้าใจหรือมุมมองของมนุษย์ที่มีต่อพระเจ้า

ในปฐมกาล 3:10 เขาทูลว่า " ข้าพระองค์ได้ยินเสียงของพระองค์อยู่ในสวนก็กลัว เพราะข้าพระองค์เปลือยกายอยู่ จึงหลบซ่อนตัวเสีย" ผลจากการรู้ดีรู้ชั่วนั้น มุมมองของมนุษย์ที่มีต่อพระเจ้าได้เปลี่ยนไป และมุมมองนี้ได้กระทบไปถึงวิถีชีวิตของมนุษย์ด้วย โคโลสี 1:21"ครั้งหนึ่งพวกท่านเคยแยกขาดจากพระเจ้าและเป็นศัตรูกับพระองค์อยู่ในใจเพราะพฤติการณ์ชั่วของท่าน" 

พระเจ้าที่มนุษย์มองเปลี่ยนไปนั้นก็ไม่แตกต่างจากพระอื่นๆที่มนุษย์กราบไหว้ พระเจ้ากลายเป็นพระเจ้าที่ดุ เต็มไปด้วยความโกรธโดยเฉพาะเวลาที่เราทำผิด เป็นพระเจ้าที่พร้อมจะลงโทษ และเป็นพระเจ้าที่เรียกร้องจากเราเสมอ ภายใต้ความเข้าใจนี้บวกกับความรู้ดีรู้ชั่ว มนุษย์จึงมีความสัมพันธ์กับพระเจ้าอยู่บนความกลัวมาตลอด เป็นความสัมพันธ์ที่มนุษย์ต้องเอาใจพระเจ้าอยู่เสมอด้วยการเชื่อฟังและการถวาย เป็นความสัมพันธ์ที่รู้สึกถูกเรียกร้องอยู่เสมอ

ปฐมกาล 5:1-3 "นี่คือบันทึกเรื่องราวเชื้อสายของอาดัม เมื่อพระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ พระองค์ทรงสร้างเขาตามอย่างพระองค์ พระองค์ทรงสร้างพวกเขาทั้งผู้ชายและผู้หญิง แล้วทรงอวยพรเขา และตรัสเรียกเขาว่า 'มนุษย์' เมื่ออาดัม อายุได้ 130 ปีก็มีบุตรชายซึ่งเหมือนอย่างเขา ตามลักษณะของเขา เขาตั้งชื่อบุตรนั้นว่าเสท"  

จากการเลือกพึ่งพาตัวเอง มนุษย์ก็ได้เอาตัวเองออกจากแหล่งแห่งชีวิต มนุษย์ร่วงหล่นจากพระสิริ มนุษย์เริ่มเปลี่ยนจากอย่างพระเจ้ามาเป็นอย่างของตัวเอง ความตายได้เริ่มเข้ามาอย่างที่พระเจ้าเตือนไว้ ความมีชีวิตชีวาที่เคยมีในตัวตนของมนุษย์ก็ตายไป โรม 6:23 "เพราะว่าค่าตอบแทนที่ได้จากบาปคือความตาย แต่ของขวัญจากพระเจ้าคือชีวิตนิรันดร์ในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา" การล้มลงของมนุษย์ได้นำทั้งความบาปและความตายเข้ามา ทั้งสองสิ่งนี้ได้แยกมนุษย์ออกจากพระเจ้า แต่ไม่ได้แยกพระเจ้าออกจากมนุษย์ เราจึงเห็นพระเจ้าไม่หยุดยั้งในการผูกพันกับมนุษย์และทำงานมาตลอดเพื่อช่วยกู้มนุษย์ให้กลับมาคืนดีกับพระเจ้า โดยการมีมุมมองที่ถูกต้องต่อพระเจ้ากลับคืนมา ได้รับการช่วยกู้จากการครอบครองของมารเพื่อกลับมาสู่การครอบครองของพระเจ้า และได้มีชีวิตอีกครั้งในพระเจ้า ผ่านการตายและเป็นขึ้นของพระเยซูที่ทำลายทั้งศัตรูและงานของมาร 

1โครินธ์ 15:26 "ศัตรูตัวสุดท้ายที่ต้องทรงทำลายคือความตาย"    ......